أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نُهُوا عَنِ النَّجْوَى ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَيَتَنَاجَوْنَ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَإِذَا جَاؤُوكَ حَيَّوْكَ بِمَا لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللَّهُ وَيَقُولُونَ فِي أَنفُسِهِمْ لَوْلَا يُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِمَا نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ يَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمَصِيرُ
﴿٨﴾
سورة الـمجادلـة
(58/8) E lem tere ilellesine nuchu aninnedschwa summe jehudune li mah nuchu anchu we jetenadschewne bil ißmi wel udwani we ma’ßiyetir reßul (reßuli) , we isa dschauke hajjewke bi ma lem juchajjike bichillachu, we jeckulune fi enfußichim lew la juasibunallachu bi ma neckul (neckulu) , haßbuchum dschechennem (dschechennemu) , jaßlewnecha, febi’ßel maßir (maßiru).
Sura al-Mudschādala