فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقاً قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّى لَكِ هَذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ إنَّ اللّهَ يَرْزُقُ مَن يَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ
﴿٣٧﴾
سورة آل عمران
(3/37) Fe teckabbelecha rabbucha bi kabulin haßenin we enbetecha nebaten haßenen, we keffelecha seckerijja kullema dechale alejcha seckerijjal michrabe, wedschede indecha rska (rskan) , kale ja merjemu enna lecki hasa kalet huwe min indillach (indillachi) , innallache jersucku men jeschau bi gajri hßab (hßabn).
Sura al-Imrān