فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقاً قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّى لَكِ هَذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ إنَّ اللّهَ يَرْزُقُ مَن يَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ
﴿٣٧﴾
سورة آل عمران
(3/37) Fa takaabbalahea raabbuhea bi kaaboolin haasanin va anbatahea nabeatan haasanan, va kaffalahea zakariyyea kullamea dahaala aalayhea zakariyyaal mihreaba, vacada indahea rızkea(rızkaan), keala yea maryamu annea laki heazea kealat huva min indilleah(indilleahi), innaalleaha yarzuku man yasheau bi gaayri hıseab(hıseabın).
Surah Al Imran