وَالْمُطَلَّقَاتُ يَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ ثَلاَثَةَ قُرُوَءٍ وَلاَ يَحِلُّ لَهُنَّ أَن يَكْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللّهُ فِي أَرْحَامِهِنَّ إِن كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَبُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِي ذَلِكَ إِنْ أَرَادُواْ إِصْلاَحًا وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَلِلرِّجَالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ وَاللّهُ عَزِيزٌ حَكُيمٌ
﴿٢٢٨﴾
سورة البقرة
(2/228) Wel mutallackatu jeterabbaßne bi enfußichinne selaßete kuruin, we la jachllu lechunne en jecktumne ma halackallachu fi erchamichinne in kunne ju’minne billachi wel jewmil achr (achri), we buuletuchunne echackku bi reddichinne fi salicke in eradu slacha (slachan), we lechunne mißlullesi alejchinne bil ma’ruf (ma’rufi), we lir ridschali alejchinne deredschech (deredschetun), wallachu asisun hackim (hackimun).
Sura al-Baqara