فَكُلًّا أَخَذْنَا بِذَنبِهِ فَمِنْهُم مَّنْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِ حَاصِبًا وَمِنْهُم مَّنْ أَخَذَتْهُ الصَّيْحَةُ وَمِنْهُم مَّنْ خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَمِنْهُم مَّنْ أَغْرَقْنَا وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ
﴿٤٠﴾
سورة العنكبوت
(29/40) Fe kullen ehasna bi senbich (senbichi) , fe minchum men erßelna alejchi haßba (haßben) , we minchum men echasetchußajchach (sajchatu) , we minchum men haßefnabichil ard (arda) , we minchum men agrackna, we ma kanallachu li jaslimechum we lackin kanu enfußechum jaslimun (jaslimune).
Sura al-'Ankabut