فَكُلًّا أَخَذْنَا بِذَنبِهِ فَمِنْهُم مَّنْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِ حَاصِبًا وَمِنْهُم مَّنْ أَخَذَتْهُ الصَّيْحَةُ وَمِنْهُم مَّنْ خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَمِنْهُم مَّنْ أَغْرَقْنَا وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ
﴿٤٠﴾
سورة العنكبوت
(29/40) Fa kullan ahaaznea bi zanbih(zanbihi), fa minhum man arsalnea aalayhi heasıbea(heasıban), va minhum man ahaazathussaayhaah(saayhaatu), va minhum man haasafneabihil aard(aardaa), va minhum man aagraaknea, va mea keanealleahu li yaazlimahum va leakin keanoo anfusahum yaazlimoon(yaazlimoona).
Surah Al-Ankabut