next
prev
Abu Bakr al Shatri
Deutsch [Ändern]
وَأَنذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٣٩﴾ إِنَّا نَحْنُ نَرِثُ الْأَرْضَ وَمَنْ عَلَيْهَا وَإِلَيْنَا يُرْجَعُونَ ﴿٤٠﴾ وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقًا نَّبِيًّا ﴿٤١﴾ إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لَا يَسْمَعُ وَلَا يُبْصِرُ وَلَا يُغْنِي عَنكَ شَيْئًا ﴿٤٢﴾ يَا أَبَتِ إِنِّي قَدْ جَاءنِي مِنَ الْعِلْمِ مَا لَمْ يَأْتِكَ فَاتَّبِعْنِي أَهْدِكَ صِرَاطًا سَوِيًّا ﴿٤٣﴾ يَا أَبَتِ لَا تَعْبُدِ الشَّيْطَانَ إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلرَّحْمَنِ عَصِيًّا ﴿٤٤﴾ يَا أَبَتِ إِنِّي أَخَافُ أَن يَمَسَّكَ عَذَابٌ مِّنَ الرَّحْمَن فَتَكُونَ لِلشَّيْطَانِ وَلِيًّا ﴿٤٥﴾ قَالَ أَرَاغِبٌ أَنتَ عَنْ آلِهَتِي يَا إِبْراهِيمُ لَئِن لَّمْ تَنتَهِ لَأَرْجُمَنَّكَ وَاهْجُرْنِي مَلِيًّا ﴿٤٦﴾ قَالَ سَلَامٌ عَلَيْكَ سَأَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبِّي إِنَّهُ كَانَ بِي حَفِيًّا ﴿٤٧﴾ وَأَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَأَدْعُو رَبِّي عَسَى أَلَّا أَكُونَ بِدُعَاء رَبِّي شَقِيًّا ﴿٤٨﴾ فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَقَ وَيَعْقُوبَ وَكُلًّا جَعَلْنَا نَبِيًّا ﴿٤٩﴾ وَوَهَبْنَا لَهُم مِّن رَّحْمَتِنَا وَجَعَلْنَا لَهُمْ لِسَانَ صِدْقٍ عَلِيًّا ﴿٥٠﴾ وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ مُوسَى إِنَّهُ كَانَ مُخْلَصًا وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا ﴿٥١﴾
٣٠٨
(19/39) We ensirchum jewmel hasreti is kudjel emr (emru) , we hum fi gafletin we hum la ju’minun (ju’minune). (19/40) İnna nachnu nerißul arda we men alejcha we ilejna jurdscheun (jurdscheune). (19/41) Wesckur fil kitabi ibrachim (ibrachime) , innechu kane sddikan nebijja (nebijjen). (19/42) İs kale li ebichi, ja ebeti lime ta’budu ma la jeßmau we la jubßru we la jugni ancke schej’a (schej’en). (19/43) Ja ebeti inni kad dschaeni minel ilmi ma lem je’ticke fettebi’ni echdicke sratan sewijja (sewijjen). (19/44) Ja ebeti la ta’budisch schejtan (schejtane) , innesch schejtane kane lir rachmani aßjja (aßjjen). (19/45) Ja ebeti inni echafu en jemeßeke asabun miner rachmani fe teckune lisch schejtani welijja (welijjen). (19/46) Kale e ragbun ente an alicheti ja ibrachim (ibrachimu) , lein lem tentechi le erdschumennecke wechdschurni melijja (melijjen). (19/47) Kale selamun alejk (alejke) , se eßtagfiru lecke rabbi, innechu kane bi hafijja (hafijjen). (19/48) We a’tesiluckum we ma ted’une min dunillachi we ed’u rabbi, aßa ella eckune bi duai rabbi schackjja (schackjjen). (19/49) Fe lemma’teselechum we ma ja’budune min dunillachi wechebna lechu ißchacka we ja’ckub (ja’ckube) we kullen dschealna nebijja (nebijjen). (19/50) We wechebna lechum min rachmetina we dschealna lechum lißane sdkn alijja (alijjen). (19/51) Weskur fil kitabi mußa, innechu kane muchleßan we kane reßulen nebijja (nebijjen).
308

Juz'-16, Seite-308 - Koran Rezitation von Abu Bakr al Shatri

Hören Koran

Koran, Juz'-16, Seite-308 - Koran Rezitation von Abu Bakr al Shatri. Mp3 Rezitationen des Koran / Sura Maryam 39-51 von Abu Bakr al Shatri. Automatisches Abspielen wird deaktiviert, wenn Sie Rezita...