يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَمَّا أَحَدُكُمَا فَيَسْقِي رَبَّهُ خَمْرًا وَأَمَّا الآخَرُ فَيُصْلَبُ فَتَأْكُلُ الطَّيْرُ مِن رَّأْسِهِ قُضِيَ الأَمْرُ الَّذِي فِيهِ تَسْتَفْتِيَانِ
﴿٤١﴾
سورة يوسف
(12/41) Ja sachbejiß sidschni emma echaduckuma fe jeßki rabbechu hamra (hamren) , we emmel acharu fe jußlebu fe te’kulut tajru min re’sich (re’sichi) , kudijel emrullezi fichi teßteftijan (teßteftijani).
Sura Yusuf