وَقَالَ مُوسَى رَبَّنَا إِنَّكَ آتَيْتَ فِرْعَوْنَ وَمَلأهُ زِينَةً وَأَمْوَالاً فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا رَبَّنَا لِيُضِلُّواْ عَن سَبِيلِكَ رَبَّنَا اطْمِسْ عَلَى أَمْوَالِهِمْ وَاشْدُدْ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَلاَ يُؤْمِنُواْ حَتَّى يَرَوُاْ الْعَذَابَ الأَلِيمَ
﴿٨٨﴾
سورة يونس
(10/88) We kale mußa rabbena innecke atejte fir’awne we melachu sineten we emwalen fil hajatid dunja rabbena li judllu an sebilick (sebilicke) , rabbenatmiß ala emwalichim weschdud ala kulubichim fe la ju’minu hatta jerewul asabel elim (elime).
Sura Yūnus