أَفَمَن كَانَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَى إَمَامًا وَرَحْمَةً أُوْلَئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَن يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلاَ تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يُؤْمِنُونَ
﴿١٧﴾
سورة هود
(11/17) E fe men kane ala bejjinetin min rabbichi we jetluchu schachidun minchu we min kablichi kitabu mußa imamen we rachmech (rachmeten) , ulaicke ju'minune bich (bichi) , we men jeckfur bichi minel achsabi fen naru mew'duch (mew'duchu) , fe la tecku fi mirjetin minchu innechul hackku min rabbicke we lackinne eckßeren naßi la ju'minun (ju'minune).
Sura Hūd