إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالإِنجِيلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللّهِ فَاسْتَبْشِرُواْ بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُم بِهِ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
﴿١١١﴾
سورة التوبة
(9/111) İnnallacheschtera minel mu’minine enfußechum we emwalechum bi enne lechumul dschenneh (dschennete) , juckatilune fi sebilillachi fe jacktulune we jucktelune wa’den alejchi hackkan fit tewrati wel indschili wel kur’an (kur’ani) , we men ewfa bi achdichi minallachi, feßtebschiru bi bej’kumullesi baja’tum bich (bichi) , we salicke huwel fewsul asim (asimu).
Sura at-Tauba