أَفَمَنْ هُوَ قَآئِمٌ عَلَى كُلِّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَجَعَلُواْ لِلّهِ شُرَكَاء قُلْ سَمُّوهُمْ أَمْ تُنَبِّئُونَهُ بِمَا لاَ يَعْلَمُ فِي الأَرْضِ أَم بِظَاهِرٍ مِّنَ الْقَوْلِ بَلْ زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ مَكْرُهُمْ وَصُدُّواْ عَنِ السَّبِيلِ وَمَن يُضْلِلِ اللّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ
﴿٣٣﴾
سورة الرّعد
(13/33) E fe men huwe kaimun ala kulli nefßin bi ma keßebet, we dschealu lillachi schurecka’ (schureckae) , kul semmuchum, em tunebbiunechu bi ma la ja’lemu fil ard em bi sachirin minel kawl (kawli) , bel sujjine lillesine keferu mekruchum we suddu aniß sebil (sebili) , we men judlilillachu fe ma lechu min had (hadin).
Sura ar-Ra'd