لَّقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَآلُواْ إِنَّ اللّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ قُلْ فَمَن يَمْلِكُ مِنَ اللّهِ شَيْئًا إِنْ أَرَادَ أَن يُهْلِكَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ وَمَن فِي الأَرْضِ جَمِيعًا وَلِلّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا يَخْلُقُ مَا يَشَاء وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
﴿١٧﴾
سورة المائدة
(5/17) Leckad keferellesine kalu innallache huwel meßichubnu merjem (merjeme) kul fe men jemlicku minallachi schej’en in erade en juchlickel meßichabne merjeme we ummechu we men fil ard dschemia (dschemian) we lillachi mulkuß semawati wel ard we ma bejnechuma. Jachlucku ma jescha (jeschau) wallachu ala kulli schej’in kadir (kadirun).
Sura al-Ma'ida