مَّا أَفَاء اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَى فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ كَيْ لَا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِيَاء مِنكُمْ وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ
﴿٧﴾
سورة الـحـشـر
(59/7) Mah efa allachu ala reßulichi min echlil kura fe lillachi we lir reßuli we lisil kurba wel jetama wel meßackini webniß sebili kej la jeckune duleten bejnel agnijai minckum, we ma atackumur reßulu fe husuchu we ma nechackum anchu fentechu, wettekullach (wettekullache) , innallache schedidul ikab (ikabi).
Sura al-Haschr