اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِينَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَكُونُ حُطَامًا وَفِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَمَغْفِرَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٌ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ
﴿٢٠﴾
سورة الحـديد
(57/20) I’lemu ennemel hajatud dunja lehibun we lechwun we sinetun we tefachurun bejneckum we teckaßurun fil emwali wel ewlad (ewladi) , ke meßeli geißin a’dschebel kuffare nebatuchu summe jechidschu fe terachu mußferren summe jeckunu hutama (hutamen) , we fil achreti asabun schedidun we magfiretun minallachi we rdwan (rdwanun) , we mel hajatud dunja illa metahul gurur (gururi).
Sura al-Hadīd