يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تُبْطِلُواْ صَدَقَاتِكُم بِالْمَنِّ وَالأذَى كَالَّذِي يُنفِقُ مَالَهُ رِئَاء النَّاسِ وَلاَ يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَيْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْدًا لاَّ يَقْدِرُونَ عَلَى شَيْءٍ مِّمَّا كَسَبُواْ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ
﴿٢٦٤﴾
سورة البقرة
(2/264) Ja ejjuchellesine amenu la tubtlu sadackatickum bil menni wel esa, kellesi junficku malechu riaen naßi we la ju’minu billachi wel jewmil achr (achri), fe meßeluchu ke meßeli safwanin alejchi turabun fe eßabechu wabilun fe terackechu salda (salden), la jackdirune ala schej’in mimma keßebu wallachu la jechdil kawmel kafirin (kafirine).
Sura al-Baqara