وَهُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَاكِبًا وَمِنَ النَّخْلِ مِن طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِيَةٌ وَجَنَّاتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ انظُرُواْ إِلِى ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَيَنْعِهِ إِنَّ فِي ذَلِكُمْ لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ
﴿٩٩﴾
سورة الأنعام
(6/99) We huwellesi ensele mineß semai ma’ (maen) , fe achredschna bichi nebate kulli schej’in fe achredschna minchu hadran nuchridschu minchu habben muterackiba (muterackiben) , we minen nachli min tal’cha knwanun danijetun we dschennatin min a’nabin wes sejtune wer rummane muschtebichen we gajre muteschabich (muteschabichin) , unsuru ila semerichi isa eßmere we jen’ch (jen’chi) , inne fi salickum le ajatin li kawmin ju’minun (ju’minune).
Sura al-An'ām