وَمَا قَدَرُواْ اللّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُواْ مَا أَنزَلَ اللّهُ عَلَى بَشَرٍ مِّن شَيْءٍ قُلْ مَنْ أَنزَلَ الْكِتَابَ الَّذِي جَاء بِهِ مُوسَى نُورًا وَهُدًى لِّلنَّاسِ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِيسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ كَثِيرًا وَعُلِّمْتُم مَّا لَمْ تَعْلَمُواْ أَنتُمْ وَلاَ آبَاؤُكُمْ قُلِ اللّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِي خَوْضِهِمْ يَلْعَبُونَ
﴿٩١﴾
سورة الأنعام
(6/91) We ma kaderullache hackka kadrichi is kalu ma enselallachuala bescherin min schej (schej’in) , kul men enselel kitabellesi dschae bichi mußa nuren we huden lin naßi tedsch’alunechu karatiße tubdunecha we tuchfune keßira (keßiran) , we ullimtum ma lem ta’lemu entum we la abauckum, kulillachu summe serchum fi hawdchim jel’abun (jel’abune).
Sura al-An'ām