اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ مَّعْرِضُونَ
﴿١﴾
مَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مَّن رَّبِّهِم مُّحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَهُمْ يَلْعَبُونَ
﴿٢﴾
لَاهِيَةً قُلُوبُهُمْ وَأَسَرُّواْ النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ هَلْ هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ أَفَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَأَنتُمْ تُبْصِرُونَ
﴿٣﴾
قَالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِي السَّمَاء وَالأَرْضِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
﴿٤﴾
بَلْ قَالُواْ أَضْغَاثُ أَحْلاَمٍ بَلِ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْيَأْتِنَا بِآيَةٍ كَمَا أُرْسِلَ الأَوَّلُونَ
﴿٥﴾
مَا آمَنَتْ قَبْلَهُم مِّن قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا أَفَهُمْ يُؤْمِنُونَ
﴿٦﴾
وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ إِلاَّ رِجَالاً نُّوحِي إِلَيْهِمْ فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ
﴿٧﴾
وَمَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَدًا لَّا يَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَمَا كَانُوا خَالِدِينَ
﴿٨﴾
ثُمَّ صَدَقْنَاهُمُ الْوَعْدَ فَأَنجَيْنَاهُمْ وَمَن نَّشَاء وَأَهْلَكْنَا الْمُسْرِفِينَ
﴿٩﴾
لَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ كِتَابًا فِيهِ ذِكْرُكُمْ أَفَلَا تَعْقِلُونَ
﴿١٠﴾
٣٢٢
(21/1) Ickterebe lin naßi hißabuchum we hum fi gafletin mu’ridun (mu’ridune).
(21/2) Ma je’tichim min sickrin min rabbichim muchdeßin illeßtemehuchu we hum jel’abun (jel’abune).
(21/3) Lachijeten kulubuchum we eßerrun nedschwellesine salemu hel hasa illa bescherun mißluckum, e fe te’tuneß sichre we entum tubßrun (tubßrune).
(21/4) Kale rabbi ja’lemul kawle fiß semai wel ard we huweß semiul alim (alimu).
(21/5) Bel kalu adgaßu achlamin belifterachu bel huwe schar (scharun) , fel je’tina bi ajetin kema urßilel ewwelun (ewwelune).
(21/6) Ma amenet kablechum min karjetin echlecknacha, e fe hum ju’minun (ju’minune).
(21/7) We ma erßelna kablecke illa ridschalen nuchi ilejchim feß’elu echles sickri in kuntum la ta’lemun (ta’lemune).
(21/8) We ma dschealnachum dscheßeden la je’kulunet taame we ma kanu halidin (halidine).
(21/9) Summe sadacknachumul wa’de fe endschejnachum we men neschau we echlecknel mußrifin (mußrifine).
(21/10) Leckad enselna ilejckum kitaben fichi sickruckum, e fe la ta’cklun (ta’cklune).
322