فَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِنَّ وَأَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَأً وَآتَتْ كُلَّ وَاحِدَةٍ مِّنْهُنَّ سِكِّينًا وَقَالَتِ اخْرُجْ عَلَيْهِنَّ فَلَمَّا رَأَيْنَهُ أَكْبَرْنَهُ وَقَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ وَقُلْنَ حَاشَ لِلّهِ مَا هَذَا بَشَرًا إِنْ هَذَا إِلاَّ مَلَكٌ كَرِيمٌ
﴿٣١﴾
سورة يوسف
(12/31) Fa lammea samiaat bi makrihinna arsalat ilayhinna va aa’tadat lahunna muttaka’an va eatat kulla veahidatin minhunna sikkeenan va kealatihruc aalayhinn(aalayhinna), fa lammea ra’aynahoo akbarnahu va kaattaa’na aydiyahunna va kulna heasha lilleahi mea heazea basharea(basharan),in heazea illea malakun kareem(kareemun).
Surah Yusuf