فَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِنَّ وَأَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَأً وَآتَتْ كُلَّ وَاحِدَةٍ مِّنْهُنَّ سِكِّينًا وَقَالَتِ اخْرُجْ عَلَيْهِنَّ فَلَمَّا رَأَيْنَهُ أَكْبَرْنَهُ وَقَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ وَقُلْنَ حَاشَ لِلّهِ مَا هَذَا بَشَرًا إِنْ هَذَا إِلاَّ مَلَكٌ كَرِيمٌ
﴿٣١﴾
سورة يوسف
(12/31) Фe лeмма сeмиaт би мeкрихиннe eрсeлeт илeйхиннe уe a’тeдeт лeхуннe муттeкe’eн уe атeт куллe уахидeтин минхуннe сиккинeн уe калeтихрудж aлeйхинн(aлeйхиннe), фe лeмма рe’eйнeху eкбeрнeху уe кaттa’нe eйдийeхуннe уe кулнe хашe лиллахи ма хаза бeшeра(бeшeрeн),ин хаза илла мeлeкун кeрим(кeримун).
Сура Юсуф