أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِي حَآجَّ إِبْرَاهِيمَ فِي رِبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللّهُ الْمُلْكَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا أُحْيِي وَأُمِيتُ قَالَ إِبْرَاهِيمُ فَإِنَّ اللّهَ يَأْتِي بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ
﴿٢٥٨﴾
سورة البقرة
(2/258) A lam taraa ilallazee heacca ibreaheema fee raabbihee an eateahulleahul mulk(mulka), iz keala ibreaheemu raabbiyallazee yuhyee va yumeetu, keala ana uhyee va umeet(umeetu), keala ibreaheemu fa innaalleaha ya’tee bish shamsi minal maashrıkı fa’ti bihea minal maagribi fa buhitallazee kafar(kafara), vaalleahu lea yahdil kaavmaz zealimeen(zealimeena).
Surah Al-Baqarah