يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِصَاصُ فِي الْقَتْلَى الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَالْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَالأُنثَى بِالأُنثَى فَمَنْ عُفِيَ لَهُ مِنْ أَخِيهِ شَيْءٌ فَاتِّبَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَأَدَاء إِلَيْهِ بِإِحْسَانٍ ذَلِكَ تَخْفِيفٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَرَحْمَةٌ فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِيمٌ
﴿١٧٨﴾
سورة البقرة
(2/178) Yea ayyuheallazeena eamanoo kutiba aalaykumul kıseasu feel kaatlea al hurru bil hurri val aabdu bil aabdi val unsea bil unsea fa man ufiya lahu min aaheehi shay’un fattibeaun bil maa’roofi va adeaun ilayhi bi ihsean(ihseanin), zealika taahfeefun min raabbikum va raahmatun, fa mani’tadea baa’da zealika fa lahu aazeabun aleem(aleemun).
Surah Al-Baqarah