إِذْ تَمْشِي أُخْتُكَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى مَن يَكْفُلُهُ فَرَجَعْنَاكَ إِلَى أُمِّكَ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَقَتَلْتَ نَفْسًا فَنَجَّيْنَاكَ مِنَ الْغَمِّ وَفَتَنَّاكَ فُتُونًا فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلَى قَدَرٍ يَا مُوسَى
﴿٤٠﴾
سورة طه
(20/40) Iz tamshee uhtuka fa takoolu hal adullukum aalea man yakfuluh(yakfuluhu), fa racaa’neaka ilea ummika kay taakaarra aaynuhea va lea taahzan(taahzana), va kaatalta nafsan fa naccayneaka minal gaammi va fatanneaka futoonea(futoonan), fa labista sineena fee ahli madyana summa ci’ta aalea kaadarin yea moosea.
Surah Ta-Ha