مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِيهَا أَنْهَارٌ مِّن مَّاء غَيْرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِن لَّبَنٍ لَّمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ وَأَنْهَارٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى وَلَهُمْ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِي النَّارِ وَسُقُوا مَاء حَمِيمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءهُمْ
﴿١٥﴾
سورة محمّـد
(47/15) Masalul cannatillatee vuidal muttaakoon(muttaakoona), feehea anhearun min meain gaayri easin(easinin), va anhearun min labanin lam yatagaayyar taa’muhu, va anhearun min haamrin lazzatin lish shearibeen(shearibeena), va anhearun min aasalin musaaffea(musaaffan), va lahum feehea min kullis samareati va maagfiraatun min raabbihim, ka man huva healidun feen neari va sukoo meaan haameeman fa kaattaaaa am’eaahum.
Surah Muhammad