أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ كُفُّواْ أَيْدِيَكُمْ وَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّكَاةَ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ إِذَا فَرِيقٌ مِّنْهُمْ يَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْيَةِ اللّهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْيَةً وَقَالُواْ رَبَّنَا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا الْقِتَالَ لَوْلا أَخَّرْتَنَا إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ قُلْ مَتَاعُ الدَّنْيَا قَلِيلٌ وَالآخِرَةُ خَيْرٌ لِّمَنِ اتَّقَى وَلاَ تُظْلَمُونَ فَتِيلاً
﴿٧٧﴾
سورة النساء
(4/77) A lam taraa ileallazeena keela lahum kuffoo aydiyakum, va akeemus saaleata va eatooz zakeat(zakeata), fa lammea kutiba aalayhimul kıtealu izea fareekun minhum yaahshavnan neasa ka haashyatilleahi av ashadda haashyah(haashyatan), va kealoo raabbanea lima katabta aalayneal kıteal(kıteala), lav lea aahhaartanea ilea acalin kaareeb(kaareebin). Kul mateaud dunyea kaaleel(kaaleelun), val eahıraatu haayrun li manittakea va lea tuzlamoona fateelea(fateelan).
Surah An-Nisa