أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلإِ مِن بَنِي إِسْرَائِيلَ مِن بَعْدِ مُوسَى إِذْ قَالُواْ لِنَبِيٍّ لَّهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِكًا نُّقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللّهِ قَالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِن كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ أَلاَّ تُقَاتِلُواْ قَالُواْ وَمَا لَنَا أَلاَّ نُقَاتِلَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِن دِيَارِنَا وَأَبْنَآئِنَا فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْاْ إِلاَّ قَلِيلاً مِّنْهُمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ
﴿٢٤٦﴾
سورة البقرة
(2/246) A lam taraa ilal malai min banee isreaeela min baa’di moosea, iz kealoo li nabiyyin lahumub’aas lanea malikan nukeatil fee sabeelilleah(sabeelilleahi), keala hal aasaytum in kutiba aalaykumul kıtealu allea tukeatil(tukeatiloo), kealoo va mea lanea allea nukeatila fee sabeelilleahi va kaad uhricnea min diyearinea va abneainea fa lammea kutiba aalayhimul kıtealu tavallav illea kaaleelan minhum vaalleahu aaleemun biz zealimeen(zealimeena).
Surah Al-Baqarah