وَوَصَّيْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَيْهِ إِحْسَانًا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهًا وَوَضَعَتْهُ كُرْهًا وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلَاثُونَ شَهْرًا حَتَّى إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَى وَالِدَيَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَصْلِحْ لِي فِي ذُرِّيَّتِي إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ وَإِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ
﴿١٥﴾
سورة الأحقاف
(46/15) Va vaassaaynal inseana bi vealidayhi ihseanea(ihseanan), haamalathu ummuhu kurhan va vaadaaaathu kurhea(kurhaan), va haamluhu va fisealuhu saleasoona shahrea(shahran), haattea izea balagaa ashuddahu va balagaa arbaaeena sanatan keala raabbi avzı’nee an ashkura ni’matakallatee an’aamta aalayya va aalea vealidayya va an aa’mala sealihaan tardeahu va aaslıh lee fee zurriyyatee, innee tubtu ilayka va innee minal muslimeen(muslimeena).
Surah Al-Ahqaf