وَالْفَجْرِ
﴿١﴾
وَلَيَالٍ عَشْرٍ
﴿٢﴾
وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ
﴿٣﴾
وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ
﴿٤﴾
هَلْ فِي ذَلِكَ قَسَمٌ لِّذِي حِجْرٍ
﴿٥﴾
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ
﴿٦﴾
إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ
﴿٧﴾
الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ
﴿٨﴾
وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ
﴿٩﴾
وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ
﴿١٠﴾
الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ
﴿١١﴾
فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ
﴿١٢﴾
فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ
﴿١٣﴾
إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ
﴿١٤﴾
فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ
﴿١٥﴾
وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ
﴿١٦﴾
كَلَّا بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ
﴿١٧﴾
وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ
﴿١٨﴾
وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا
﴿١٩﴾
وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا
﴿٢٠﴾
كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا
﴿٢١﴾
وَجَاء رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا
﴿٢٢﴾
وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّكْرَى
﴿٢٣﴾
٥٩٣
(89/1) Vel fecri.
(89/2) Ve leyâlin aşrın.
(89/3) Veş şef’ı vel vetri.
(89/4) Vel leyli izâ yesr(yesri).
(89/5) Hel fî zâlike kasemun li zî hicr(hicrin).
(89/6) E lem tera keyfe feale rabbuke bi âd(âdin).
(89/7) İreme zâtil ımâdi.
(89/8) Elletî lem yuhlak misluhâ fîl bilâd(bilâdi).
(89/9) Ve semûdellezîne câbûs sahra bil vâdi.
(89/10) Ve firavne zîl evtâdi.
(89/11) Ellezîne tagav fîl bilâd(bilâdi).
(89/12) Fe ekserû fîhâl fesâd(fesâde).
(89/13) Fe sabbe aleyhim rabbuke sevta azâb(azâbin).
(89/14) İnne rabbeke le bil mirsâd(mirsâdi).
(89/15) Fe emmâl insânu izâ mâbtelâhu rabbuhu fe ekramehu ve na’amehu fe yekûlu rabbî ekrameni.
(89/16) Ve emmâ izâ mâbtelâhu fe kadera aleyhi rızkahu fe yekûlu rabbî ehâneni.
(89/17) Kellâ bel lâ tukrimûnel yetîm(yetîme).
(89/18) Ve lâ tehâddûne alâ taâmil miskîn(miskîni).
(89/19) Ve te’kulûnet turâse eklen lemmen.
(89/20) Ve tuhıbbûnel mâle hubben cemmen.
(89/21) Kellâ izâ dukketil ardu dekken dekkâ(dekken).
(89/22) Ve câe rabbuke vel meleku saffen saffâ(saffen).
(89/23) Ve cîe yevme izin bi cehenneme yevme izin yetezekkerul insânu ve ennâ lehuz zikrâ.
Türkçe [Değiştir]
