مَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُوا يُمَتَّعُونَ
﴿٢٠٧﴾
وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ
﴿٢٠٨﴾
ذِكْرَى وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ
﴿٢٠٩﴾
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ
﴿٢١٠﴾
وَمَا يَنبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ
﴿٢١١﴾
إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ
﴿٢١٢﴾
فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ
﴿٢١٣﴾
وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ
﴿٢١٤﴾
وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ
﴿٢١٥﴾
فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ
﴿٢١٦﴾
وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ
﴿٢١٧﴾
الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ
﴿٢١٨﴾
وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ
﴿٢١٩﴾
إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
﴿٢٢٠﴾
هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَى مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ
﴿٢٢١﴾
تَنَزَّلُ عَلَى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ
﴿٢٢٢﴾
يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ
﴿٢٢٣﴾
وَالشُّعَرَاء يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ
﴿٢٢٤﴾
أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ
﴿٢٢٥﴾
وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ
﴿٢٢٦﴾
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ
﴿٢٢٧﴾
٣٧٦
(26/207) Mâ agnâ anhum mâ kânû yumetteûn(yumetteûne).
(26/208) Ve mâ ehleknâ min karyetin illâ lehâ munzirûn(munzirûne).
(26/209) Zikrâ, ve mâ kunnâ zâlimîn(zâlimîne).
(26/210) Ve mâ tenezzelet bihiş şeyâtîn(şeyâtînu).
(26/211) Ve mâ yenbagî lehum ve mâ yestetîûn(yestetîûne).
(26/212) İnnehum anis sem’i le ma’zûlûn(ma’zûlûne).
(26/213) Fe lâ ted’u meallahi ilâhen âhara fe tekûne minel muazzebîn(muazzebîne).
(26/214) Ve enzir aşîratekel akrabîn(akrebîne).
(26/215) Vahfıd cenâhake li menittebeake minel mu’minîn(mu’minîne).
(26/216) Fe in asavke fe kul innî berîun mimmâ ta’melûn(ta’melûne).
(26/217) Ve tevekkel alâl azîzir rahîm(rahîmi).
(26/218) Ellezî yerâke hîne tekûm(tekûmu).
(26/219) Ve tekallubeke fîs sâcidîn(sâcidîne).
(26/220) İnnehu huves semîul alîm(alîmu).
(26/221) Hel unebbiukum alâ men tenezzeluş şeyâtîn(şeyâtînu).
(26/222) Tenezzelu alâ kulli effâkin esîm(esîmin).
(26/223) Yulkûnes sem’a ve ekseruhum kâzibûn(kâzibûne).
(26/224) Veş şuarâu yettebiuhumul gâvûn(gâvûne).
(26/225) E lem tera ennehum fî kulli vâdin yehîmûn(yehîmûne).
(26/226) Ve ennehum yekûlûne mâ lâ yef’alûn(yef’alûne).
(26/227) İllâllezîne âmenû ve amilûs sâlihâti ve zekerûllâhe kesîran ventesarû min ba’di mâ zulimû, ve se ya’lemullezîne zalemû eyye munkalebin yenkalibûn(yenkalibûne).
Türkçe [Değiştir]
