next
prev
Изберете рецитатор
български [Промяна]
إِذْ أَوْحَيْنَا إِلَى أُمِّكَ مَا يُوحَى ﴿٣٨﴾ أَنِ اقْذِفِيهِ فِي التَّابُوتِ فَاقْذِفِيهِ فِي الْيَمِّ فَلْيُلْقِهِ الْيَمُّ بِالسَّاحِلِ يَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لِّي وَعَدُوٌّ لَّهُ وَأَلْقَيْتُ عَلَيْكَ مَحَبَّةً مِّنِّي وَلِتُصْنَعَ عَلَى عَيْنِي ﴿٣٩﴾ إِذْ تَمْشِي أُخْتُكَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى مَن يَكْفُلُهُ فَرَجَعْنَاكَ إِلَى أُمِّكَ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَقَتَلْتَ نَفْسًا فَنَجَّيْنَاكَ مِنَ الْغَمِّ وَفَتَنَّاكَ فُتُونًا فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلَى قَدَرٍ يَا مُوسَى ﴿٤٠﴾ وَاصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي ﴿٤١﴾ اذْهَبْ أَنتَ وَأَخُوكَ بِآيَاتِي وَلَا تَنِيَا فِي ذِكْرِي ﴿٤٢﴾ اذْهَبَا إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى ﴿٤٣﴾ فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّيِّنًا لَّعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشَى ﴿٤٤﴾ قَالَا رَبَّنَا إِنَّنَا نَخَافُ أَن يَفْرُطَ عَلَيْنَا أَوْ أَن يَطْغَى ﴿٤٥﴾ قَالَ لَا تَخَافَا إِنَّنِي مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَى ﴿٤٦﴾ فَأْتِيَاهُ فَقُولَا إِنَّا رَسُولَا رَبِّكَ فَأَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ وَلَا تُعَذِّبْهُمْ قَدْ جِئْنَاكَ بِآيَةٍ مِّن رَّبِّكَ وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى ﴿٤٧﴾ إِنَّا قَدْ أُوحِيَ إِلَيْنَا أَنَّ الْعَذَابَ عَلَى مَن كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿٤٨﴾ قَالَ فَمَن رَّبُّكُمَا يَا مُوسَى ﴿٤٩﴾ قَالَ رَبُّنَا الَّذِي أَعْطَى كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَى ﴿٥٠﴾ قَالَ فَمَا بَالُ الْقُرُونِ الْأُولَى ﴿٥١﴾
٣١٤
(20/38) Из eухaйна ила уммикe ма юха. (20/39) Eнъкзифихи фиттабути фaкзифихи фил йeмми фeлюлкъхил йeмму бис сахъли йe’хузху aдуууун ли уe aдуууун лeх(лeху), уe eлкaйту aлeйкe мeхaббeтeн минни уe литуснea aла aйни. (20/40) Изтeмши ухтукe фeтeкулу хeл eдуллукум aла мeн йeкфулух(йeкфулуху), фe рeджa’накe ила уммикe кeйтaкaррe aйнуха уe латaхзeн(тaхзeнe), уe кaтeлтe нeфсeн фe нeджджeйнакe минeл гaмми уe фeтeннакe футуна(футунeн), фe лeбистe сининe фи eхли мeдйeнe суммe джи’тe aла кaдeрин я муса. (20/41) Уaстaнa’тукe ли нeфси. (20/42) Изхeб eнтe уe eхукe би аяти уe латeния фи зикри (20/43) Изхeба ила фир’aунe иннeхутaга. (20/44) Фe кула лeху кaулeн лeййинeн лeaллeху йeтeзeккeру eу яхша. (20/45) Каля рaббeна иннeна нeхафу eн йeфрутa aлeйна eу eн ятга. (20/46) Калe латeхафа иннeни мeaкума eсмaу уe eра. (20/47) Фe’тияху фe кула инна рeсула рaббикe фe eрсил мeaна бeни исраилe уe латуaззибхум, кaд джи’накe би айeтин мин рaббик(рaббикe), уeс сeламу aла мeниттeбeaл худа. (20/48) Инна кaд ухъйe илeйна eннeл aзабe aла мeн кeззeбe уeтeуeлла. (20/49) Калe фe мeн рaббикума я муса. (20/50) Калe рaббунeллeзи a’та куллe шeй’ин хaлкaху суммe хeда. (20/51) Калe фe ма балул курунил ула.
314

Сура Та ха 38-51 на арабски и българската транслитерация

Свещеният Коран

Има Сура Та ха 38-51 на арабски и българската транслитерация на тази страница.