تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ
﴿١﴾
مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ
﴿٢﴾
سَيَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ
﴿٣﴾
وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ
﴿٤﴾
فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ
﴿٥﴾
سورة الـمسد
(111/1) Tabbat yada abee lahabin watabba
(111/2) Ma aghna AAanhu maluhu wama kasaba
(111/3) Sayasla naran thata lahabin
(111/4) Waimraatuhu hammalata alhatabi
(111/5) Fee jeediha hablun min masadin
Surah Al-Lahab